Review iPhone 17 Pro en Pro Max: Een indrukwekkende herontwerp

Een aluminium unibody ontwerp dat tegelijkertijd nieuw en vertrouwd is

Toen ik de iPhone 17 Pro voor het eerst oppakte bij Apple Park, vond ik het verfrissend anders dan de iPhone 16 Pro die ik een jaar had gebruikt (en ook de iPhone 15 Pro daarvoor). Maar hoe langer ik de matte randen van mijn review-exemplaar streelde, hoe meer ik vonken van bekendheid voelde. De aluminium unibody deed me denken aan de iPhone 8, wat geen verrassing is aangezien dat apparaat van staal was omwikkeld met een aluminium band. Zowel de iPhone 8 als de iPhone 17 Pro’s gebruiken dezelfde 7000-serie aluminiumlegering die eigendom is van Apple, dus dat klopt. Natuurlijk zijn de iPhone 17 Pro en Pro Max verre van zo dun als de oudere handset, maar er was iets geweldigs aan de matte afwerking.

Twee weken voor het iPhone-lanceerevenement gleed mijn iPhone 16 Pro uit mijn hand en viel op de vloer van een smerige openbare badkamer. Het was op een ongelukkige hoek op de rand geland en spectaculair gebarsten. Gelukkig was het meeste van het gebroken glas bij de onderste rand, terwijl haarfijne barsten in een vreemd mooie patroon omhoog reikten naar de achterste cameramodule. Deze sneed niet in mijn handen, maar ik wist dat ik wilde dat de volgende iPhone veel duurzamer zou zijn.

Met zijn aluminium frame dat de randen van de achter- en achterkant beschermt, is er weinig kans dat de iPhone 17 Pro breekt zoals mijn iPhone 16 Pro deed. Het scherm is nu beschermd door Ceramic Shield 2, dus als het plat op zijn gezicht zou vallen, zou het de impact nog steeds moeten kunnen overleven. De achterkant is iets kwetsbaarder, aangezien de drie camera’s nog steeds iets uitsteken van het plateau, maar die zijn bedekt met hetzelfde saffierkristal als de vorige modellen.

Ik heb nog steeds niet de camera van een iPhone weten te kraken ondanks mijn jarenlange onhandige gedrag. Dit belooft veel goeds voor de iPhone 17 Pro, hoewel ik moet zeggen dat ik niet erg mijn best heb gedaan om mijn review-exemplaar te krassen. Ik ben zelfs zo ver gegaan om het in de Finewoven case te bewaren die Apple in de eerste paar dagen heeft verstrekt, zodat ik een onberispelijk oppervlak kon behouden voor onze reviewfoto’s. Nadat ik de case had verwijderd, heb ik zowel de iPhone 17 Pro als Pro Max in een tas gestopt met de iPhone 16 Pro en Pixel 10 Pro, zodat ik ze kon meenemen tijdens het testen van de camera, en het was behoorlijk prettig om de nieuwste modellen eenvoudig te kunnen identificeren door ze aan te raken. Jarenlang heb ik gezien dat Android-telefoons, met name die van Samsung, steeds meer op iPhones gaan lijken, dus de overstap van glanzend glas is welkom.

Bovendien zijn zowel de Pro als de Pro Max niet bekrast ondanks dat ik ze, naakt, in rugzakken of zakken heb gestopt met andere telefoons, sleutels of badges met haken eraan, hoewel eerlijkheidshalve hetzelfde gold voor de iPhone 16 Pro tot zijn ongelukkige val.

Nog een andere manier waarop de iPhone 17 Pro zich onderscheidt? Die oranje kleur, die doet denken aan de Actieknop op de Apple Watch Ultras. Het lijkt ook behoorlijk op de kleur van sommige verkeerskegels, zij het op een meer metalen, gebronsde manier. Omdat de iPhone 17 Pro zoveel duurzamer en krasbestendiger zou moeten zijn, pleit ik ervoor om gewoon zijn gedurfde nieuwe kleur te laten zien door hem zonder hoesje te gebruiken. Ik heb ook een heleboel foto’s gemaakt van de oranje iPhone 17 Pro Max die ik heb getest in verschillende verlichtingsomstandigheden, zodat je beter kunt begrijpen hoe het er in het echt uitziet. Genieten:

Na het publiceren van deze review, merkte ik dat de bijschriften van onze diavoorstelling vermeldden dat de iPhone 17 Pro zilver was, terwijl ik dacht dat hij wit was. Ik begon te klagen bij ons team over de fout toen mij terecht werd meegedeeld dat hij eigenlijk zilver is. Dus je moet weten dat de zilveren iPhone 17 Pro er wit uitziet op de achterkant, waar het aluminium eindigt en Ceramic Shield begint.

Naast het materiaal en het cameraplateau had de herontwerp van de iPhone 17 Pro veel te maken met thermisch beheer en batterijduur. Zoals ik aan het begin van deze review al zei, wordt mijn iPhone 16 Pro soms heet, vooral de laatste maanden. Ik was benieuwd of de dampkamer in de nieuwe apparaten effectief was om ze koel te houden in vergelijkbare situaties.

Over het algemeen bleef de iPhone 17 Pro koel – zowel tijdens de eerste paar dagen met de case eromheen als nadat ik hem helemaal had verwijderd. Toen ik ongeveer 25 minuten lang Snake Crash speelde, begon ik wat zachte warmte te voelen vanaf het cameraplateau. Ik legde het apparaat neer op een badstof deken en pakte de iPhone 16 Pro om verder te spelen, en slechts vijf minuten later was hij net zo warm als de 17 Pro. Tien minuten later moest ik mijn vingers aanpassen zodat de iPhone 16 Pro niet als een strijkijzer aanvoelde. Ondertussen was de iPhone 17 Pro in die tijd afgekoeld ondanks dat hij op iets lag wat ik normaal gebruik om warm te blijven.

Dat wil niet zeggen dat de iPhone 17 Pro nooit merkbaar heet werd in mijn tests. In mijn ervaring zorgde het genereren van foto’s in Image Playground of het maken van Genmoji meestal voor angstaanjagende hitte op mijn iPhone 16 Pro. Op de iPhone 17 Pro duurde het iets langer voordat hij net zo warm werd, maar uiteindelijk werd hij zo heet dat ik voelde dat ik mensen moest waarschuwen als ik het apparaat zou doorgeven. Ik vond de aluminium onderdelen van de handset het warmst, wat zowel wetenschappelijk als qua hoe onze huid temperaturen waarneemt, logisch is.

Ik wil Apple prijzen voor de verbeterde prestaties in Image Playground en Genmoji. Het duurde vroeger eeuwen voordat door AI gegenereerde foto’s of emoji verschenen (vooral die gebaseerd op een foto van iemand in mijn fotoalbum), maar op de iPhone 17 Pro kon ik meerdere opties achter elkaar krijgen voordat de dingen vertraagden. Foto’s waar ik ervoor koos om de meer realistische stijlen van ChatGPT te gebruiken, duurden veel langer, maar over het algemeen zag ik hier een aanzienlijke verbetering in snelheid. Die neurale versnellers in de zes-core GPU van de A19 Pro doen zeker hun werk.

Het is misschien de moeite waard om op te merken dat de batterij van de iPhone 17 Pro in de 25 minuten van Snake Clash tijd ongeveer tien procent daalde. De iPhone 16 Pro zakte in ongeveer dezelfde tijd van 90 procent naar 79 procent, dus de energie-efficiëntie in dit specifieke gebruiksscenario lijkt vrij gelijk.

De trio van 48MP-camera’s op de iPhone 17 Pro en Pro Max zijn indrukwekkend veelzijdig. Niet alleen zijn het scherpe, met megapixels beladen sensoren die rijke details en levendige kleuren leveren, maar ze dienen ook dubbele doeleinden en bieden extra zoomopties. Toen ik aan het fotograferen was met de iPhone 17 Pro, toonde de camera-app snelkoppelingen voor 0,5x, 1x, 2x, 4x en 8x, wat iets anders is dan de iPhone 16 Pro met 0,5x, 1x, 2x en 5x.

Terwijl ik deze twee modellen noemde, besefte ik dat de meeste mensen waarschijnlijk niet zullen overwegen om te upgraden vanaf een telefoon zo recent als de iPhone 16 Pro. Dus ik zal gewoon zeggen dat zolang je overstapt van de iPhone 14 Pro en ouder, je een aanzienlijk beter camerasysteem zult krijgen. Voor degenen die al een iPhone 15 Pro hebben, hangt het af van of je een Max-model gebruikt en veel waarde hecht aan extra zoommogelijkheden.

Ik heb de iPhone 17 Pro voornamelijk vergeleken met de iPhone 16 Pro om zijn verbeteringen te zien, maar ook met de Pixel 10 Pro, omdat ik die dit jaar beschouw als de beste smartphonecamera. Tot nu toe dan. Het blijkt dat de iPhone 17 Pro zich goed staande houdt tegenover de nieuwste van Google in de meeste situaties. Sterker nog, het is meestal iets beter in het behouden van details in schaduwen in foto’s met een hoog dynamisch bereik.

Ook, zoals al het geval was in de laatste paar generaties iPhones, neigen de afbeeldingen van Apple warmer en levendiger te zijn, terwijl die van Google wat gedempt en grijs lijken in vergelijking. Dat is een redelijk subjectieve observatie en zal waarschijnlijk niemand beïnvloeden die niet constant beide telefoons bij zich draagt.

Wat betreft zoomen, wordt het een beetje ingewikkeld om de drie telefoons te vergelijken op hun verschillende zoommogelijkheden, aangezien ze allemaal verschillende limieten en toegewijde pipelines hebben. Maar over het algemeen presteerden de iPhones vergelijkbaar op het 1x niveau, wat niet verrassend is gezien ze in feite dezelfde hardware zijn. Ze waren ook redelijk gelijk op het 2x niveau, en verdere zooms verschilden iets vanaf dat punt.

Ik ontdekte dat de 8x optie op de iPhone 17 Pro schone opnames leverde met weinig ruis of vervaging, en ze waren over het algemeen goed belicht. Het feit dat ik nu tot 40x kon gaan in vergelijking met de maximale limiet van 25x van de iPhone 16 Pro met digitale zoom, was een aangename bonus, vooral toen ik wat ganzen fotografeerde die aan de rivier aan het chillen waren.

De scèneo… Ze tonen de digitaal toegepaste achtergrondvervaging en hebben inzetstukken met close-ups van de haargrens van de vrouw. Wanneer ik de portretten van de iPhone 17 Pro vergeleek met die van de Pixel 10 Pro, was het een nek-aan-nek race. Terwijl de Pixel beter was in het behouden van definitie langs de slapen van mijn vriend, was de iPhone iets beter in het nabootsen van het vervagen van de focus dat je zou krijgen van een op zichzelf staande camera met een grote sensor. Dit is vooral merkbaar bij de pluk blonde haar die uit haar post-cardio paardenstaart steekt, die de Pixel volledig vervaagde in de achtergrond, terwijl de iPhone 17 Pro het meer scherp hield.

Ik wil wel opmerken dat ik nog steeds de voorkeur geef aan de aanpak van Google als het gaat om het schieten in portretmodus. In de speciale modus op iPhones moet je wachten tot de interface oplicht om je foto te maken. Dat is buiten de gebruikelijke fotomodus waar het effect meteen wordt geactiveerd zodra het gezichten van mensen en sommige dieren detecteert. Op een Pixel kun je eenvoudig naar de portretmodus vegen, je camera richten en klikken – geen noodzaak om te wachten tot het systeem je vertelt dat het oké is om te schieten.

Het is ook vermeldenswaardig dat mensen misschien de voorkeur geven aan hoe ze eruitzien met de kleuring van de iPhone-foto’s in vergelijking met die van de Pixel, ongeacht welke waarheidsgetrouw is. Je kunt altijd een foto bewerken in de nabewerking om deze naar jouw gewenste representatie te krijgen, natuurlijk, en de portretten van Apple zijn ook onderhevig aan de specifieke stijl gekozen door de fotograaf.

Ik wil wel benadrukken hoeveel ik hou van Apple’s Fotografische Stijlen, die in feite geavanceerde filters zijn die effecten toepassen op basis van dieptekaarten. Dit jaar voegde het bedrijf een nieuwe Helder-stijl toe, die alles op een aangename manier doet opvallen (en lijkt op mijn eens favoriete Instagram-filter “Oslo,” dat helaas niet meer beschikbaar is). Het was het meest duidelijk toen ik stilstond, mijn arm uitstak en niet bewoog, en toen mijn hoofd bewoog. De iPhone 17 Pro paste de achtergrond en het zicht van de oproep aan om mijn gezicht volledig in beeld te houden. Nu wil ik Center Stage gebruiken wanneer ik gedwongen word mijn telefoon vast te houden tijdens een FaceTime (zoals bijvoorbeeld een spontane therapiesessie), zodat ik me minder zorgen hoef te maken of ik in beeld ben en me kan concentreren op het gesprek.

Dual-camera video-opname

Ik weet niet hoe het met jou zit, maar mijn selfievideohoek is behoorlijk anders dan mijn normale hoek. Dat wil zeggen, ik houd mijn hand verder van mijn lichaam, soms hoger dan mijn gezicht, en iets naar beneden gekanteld. Ik vind het flatterender. Wanneer ik iets schiet met de achtercamera’s, houd ik het gewoon voor mijn gezicht, niet zo ver weg als voor een selfie.

Wat ik probeer te zeggen is: ik vond de meeste dual-camera video’s die ik maakte niet leuk omdat ik ofwel de hoek voor de selfiecamera kon prioriteren, wat misschien niet ideaal is voor de achterste sensor. Of ik kon me richten op het filmen van wat er achter de telefoon was en prachtige beelden van mijn voorhoofd toevoegen. En eerlijk gezegd, ik betrapte mezelf er vaak op dat ik naar mijn gezicht staarde in het kleine beeld-in-beeldvenster en soms zelfs de telefoon bewoog om bezienswaardigheden achter me te laten zien, om dan te beseffen dat de hoofdcamera (en de rest van het scherm) het al die tijd al aan het opnemen was.

Ik denk niet dat er veel situaties zullen zijn waarin dual-camera video’s nuttig of de moeite waard zijn om te delen, maar in ieder geval is het een modus die je alleen inschakelt wanneer je dat wilt en niet in de weg zit. Plus, voor de specifieke momenten waarop je wilt laten zien waar je bent terwijl je ook bewijst dat je ook in de scène bent, is het een handige tool om bij de hand te hebben. Ik vond uiteindelijk een dual-camera video die ik maakte van mezelf die genoot van de bries bij de Hudson River leuk.

Grotere batterijduur

Ik had één doel tijdens deze review, en dat was om te zien of de iPhone 17 Pro of Pro Max het zou kunnen volhouden tijdens mijn testperiode zonder een oplaadbeurt nodig te hebben. Aangezien er naar verluidt meer ruimte en een betere efficiëntie was dankzij de herontwerp waardoor er meer ruimte was voor de batterij, dacht ik, misschien naïef, dat er misschien wel een sprong in uithoudingsvermogen zou zijn.

Helaas had ik het mis. De kleinere Pro voldeed niet aan die toegegeven geweldige verwachtingen, de Pro Max kwam dichterbij. Meestal gaat de grotere handset ongeveer twee volle dagen mee terwijl ik mijn reviewproces doorloop, wat meestal vooral bestaat uit cameratesten, berichten versturen en gamen. Ik spendeer doorgaans meer tijd aan het kleinere apparaat, waarbij ik het gebruik voor taken zoals bankieren, e-mailen, social media browsen en posten, allemaal naast de dingen die ik doe op de Max. Dat wil zeggen dat de twee dagen die ik normaal gesproken uit de Pro Max haal waarschijnlijk deels te danken zijn aan het feit dat ik het minder gebruik dan de Pro, dus verwacht niet dat die van jou zo lang meegaat.

Met dat in gedachten haalde de iPhone 17 Pro Max het tot het einde van zaterdag voordat hij daalde naar 20 procent, nadat hij voor het laatst was opgeladen tot ongeveer 95 procent op donderdag om 8:54 uur. Ondertussen gaat de iPhone 17 Pro meestal van 7 uur ’s ochtends tot ongeveer 23 uur ET zonder moeite. Ik heb het nog steeds ’s nachts ingeplugd, omdat ik over het algemeen niet graag ’s ochtends het huis verlaat met minder dan 50 procent batterij, en de iPhone 17 Pro eindigt meestal de dag rond de 25 procent. Tot nu toe weerspiegelt het mijn ervaring met de iPhone 16 Pro, hoewel ik wat meer tijd nodig zal hebben om de verschillen beter te kunnen beoordelen.

iOS 26-updates en andere verbeteringsgebieden

Ik kan geen review schrijven over de iPhone 17 Pro en Pro Max en hun schermformaten niet vermelden, dus hier: ze zijn respectievelijk 6,3 inch en 6,9 inch. ProMotion’s adaptieve verversingssnelheden tot 120Hz maken het nog steeds gemakkelijk om door Reddit te scrollen, en hoewel Apple de anti-reflectiebehandeling hier heeft verbeterd, is het moeilijk voor mij om te bepalen wat er is veranderd.

De meer voor de hand liggende vernieuwing bij het gebruik van de iPhone 17 Pro is in iOS 26, dat deze week is uitgerold naar het publiek. Vrienden zijn al begonnen te klagen over of complimenten te maken over de nieuwe Liquid Glass-esthetiek, en een vriend moest meteen de optie “transparantie verminderen” inschakelen.

Er valt veel te zeggen over hoezeer ik de grotere knoppen in het hele systeem waardeer, of de nieuwe vergrendelschermstijlen. Ik zou ook kunnen doorgaan over hoe ik moest wennen aan de nieuwe interface voor schermafbeeldingen en haat dat het nu een extra veegbeweging vereist om te sluiten. De vernieuwde Foto’s, Camera en Telefoon apps zijn… prima. Ik haat de veranderingen niet, en eigenlijk vind ik het nieuwe telefoonontwerp leuk. Uiteindelijk voelt iOS 26 als een significante verfrissing die past bij de uitstraling van de nieuwe hardware van Apple – vooral de Air. Maar omdat het ook wordt uitgerold naar verschillende vorige generaties, is het niet iets dat invloed zal hebben op jouw (of mijn) beoordeling van de iPhone 17 Pro en Pro Max.

Waarom een Pro kiezen en niet een Air of de iPhone 17? Dit jaar voelt de iPhone Air eigenlijk als het statussymboolmodel voor degenen die behoefte hebben aan fancy hardware voor externe validatie. Het is indrukwekkend slank, heeft een A19 Pro-chip en is gewoon iets waar ik niet mee kan stoppen om het mensen voor te houden om aan te raken. Het vervangt het Plus-model, in ieder geval dit jaar, en heeft een middelgroot scherm van 6,5 inch dat ideaal zou kunnen zijn voor velen. En ondanks zijn dunne profiel slaagde de iPhone Air er toch in om een respectabele batterijduur te leveren, volgens mijn collega Sam Rutherford.

Als een 6,5-inch scherm of een superdunne telefoon iets is wat je absoluut moet hebben, ga dan gerust voor de iPhone Air. Maar omdat ik graag ultrawijde foto’s maak, evenals close-ups van verre, schichtige dieren, is een veelzijdige multi-camera setup voor mij een must. Als dat klinkt als jou, kies dan een Pro. Of je nu voor de Max gaat, hangt af van je voorkeur voor formaat (en ik moet toegeven dat het gebruik van het grotere 6,9-inch scherm veel gemakkelijker voor mijn ogen was).

Mensen met onbeperkte middelen kunnen natuurlijk beide krijgen. Gefeliciteerd met de rijkdom. Mensen met partners of familieleden die tegelijkertijd willen upgraden, kunnen overwegen om er elk een te krijgen. Ik heb dat voorgesteld aan mijn getrouwde vrienden, zodat degene die meer om foto’s geeft de Pro krijgt en degene die een hekel heeft aan bulk de Air krijgt. Geen van beide is een slechte aankoop, maar de Pro is iets betrouwbaarder. In ruil daarvoor zul je meer geld moeten neertellen en wat zakruimte moeten opofferen.

Tot slot is het de moeite waard om dit jaar serieus naar de iPhone 17 te kijken. Met zijn nieuwe ProMotion-scherm, dubbele 48MP camera’s aan de achterzijde en Center Stage selfie-setup (die dezelfde dual-camera video-functie ondersteunt als de Pros), is het een aantrekkelijk pakket voor honderden minder. Je krijgt zelfs dezelfde portretmodus die de 17 Pros bieden, terwijl de Air zijn eigen specifieke beeldverwerking heeft die automatische dieptecaptatie met een enkele camera mogelijk maakt.

Als je een videomaker of producent bent, moet ik erop wijzen dat de USB-C-poort van de iPhone Air alleen is beoordeeld voor USB 2 overdrachtssnelheden van 480 Mbps en geen DisplayPort ondersteunt voor video-uitvoer. De reguliere iPhone 17 is ook USB 2, maar ondersteunt wel DisplayPort, terwijl de Pro-lijn USB 3-snelheden tot 10 Gbps en DisplayPort aankan.

Deze iPhone-line-up dwingt me om opnieuw na te denken over het idee van een Pro-telefoon. Is het er een die er duur uitziet en aanvoelt, of is het er een die iets duurzamer is en er misschien niet zo stijlvol uitziet? Ik heb online wat discussie gezien over hoe de iPhone 17 Pro en Pro Max er niet zo chique uitzien als voorheen en dat de iPhone Air lijkt de meer premium van de familie te zijn. En hoewel ik het ermee eens ben dat de Air een glanzender, aantrekkelijker apparaat is, is de iPhone 17 Pro voor mijn behoeften nog steeds de juiste keuze.

Natuurlijk zou het beter zijn als Apple dit dilemma niet had gecreëerd met de iPhones van dit jaar, maar het moet nog steeds gehoorzamen aan de wetten van de fysica. Ik hou van een betrouwbare, duurzame telefoon die gemakkelijk de hele dag meegaat, geweldige foto’s maakt van alle afstanden en hoeken en geen letterlijke gat in mijn zak brandt. Het kan wel je portemonnee verbranden, aangezien de prijs van $1,099 zeker niet voor iedereen betaalbaar is, maar het biedt wel wat zekerheid en langdurigheid.

De iPhone 17 Pro en Pro Max zijn een aanzienlijke update van eerdere modellen, en ik heb me in lange tijd niet zo enthousiast gevoeld over een nieuwe generatie iPhones. Ik hou van wandelen in het bos en genieten van de natuur.

BRON